Ganga aarti viering (21 oktober)

‘s Avonds gaat de hele groep naar de oever van de Ganges waar elke avond de Hindoegodin Ganga word vereert. Ganga is in de hindoeïstische mythologie de riviergodin van de Ganges met de functie van een Moedergodin. In het hindoeïsme wordt de Ganga rivier of Ganges als sacraal gezien. Fysiek gezien is aarti het Hindoe-ritueel van branden- de diya's (aarden lampje) die voor Gods moerti (beeld) wordt rondgedraaid. Hindoes geloven dat baden in deze rivier bij bepaalde gelegenheden de zonden wegwast en bevrijding vergemakkelijkt. In ieder geval trekt het ceremonieel naast veel Hindoe’s ook erg veel toeristen. Zeven mannen op evenveel plankieren voeren simultaan een ritueel uit dat ondersteunt word door muziek. De Hindoe’s zingen en klappen bij bepaalde muziekgedeelten mee en de sfeer is mystiek en ondanks de grote mensenmassa (duizenden) sereen en ingetogen. Het licht is slecht maar ik slaag er toch in om op de plek die André al kende (boven een restaurant) en waar we met z’n drieën (Henk ook) goede opnamen te maken met de camera steunend op een hek. De ceremonie duurt ongeveer een uur en er komt steeds meer kaarslicht bij. Na afloop wachten we nog even op Henk want die wilde ook beneden bij de rivier fotograferen maar hij komt maar niet terug naar deze afgesproken plek. Na even zoeken besluiten we om naar restaurant Delphi te gaan om daar te eten. André kent het en het blijkt een goede keuze ondanks het feit dat we zes trappen op moeten. Het dakterras zelf zit vol met westerse toeristen en we gaan daarom maar binnen zitten waar de airco goed werk doet. André is zeer bereist en het tafelgesprek gaat dan ook over zijn vorige reizen naar India (hij is er al voor de 12-e keer) en over o.a. Afghanistan. Het restaurant is voor Indiase begrippen niet goedkoop maar we eten bijzonder lekker. Op de terugtocht komen we nog weer langs de plaats van de Hindoe ceremonie maar er is nu heel andere muziek te horen, nl. Hara Chrisna. De volgende morgen, als we een boottocht maken op de Ganges, horen we ze nog en onze roeier zegt dat ze 24 uur lang hebben gezongen! Hoe bestaat het, wat een uithoudingsvermogen. Zouden ze hier in India overigens ook geluidklachten behandelen?