Ma. 31 oktober, op weg naar Jaipur

Om half acht vertrekken we richting Jaipur, de roze stad, waar huizen vaak in roze zandsteen worden opgetrokken. Ook hier zullen we 2 nachten blijven. Onderweg maken we een tussenstop bij het Jodha Bai's paleis in Fatepur Sikri, een verlaten stad.
Het paleis werd gebouwd door Akbar de Grote voor zijn favoriete Rajput koningin Jodha Bai. Het duurde vele jaren om Fatehpur Sikri te bouwen, maar in 1585, slechts zestien jaren nadat het voor het eerst werd bewoond, werd de stad alweer verlaten wegens een tekort aan drinkwater. Dit werd veroorzaakt door de hoge, rotsachtige gronden waarop gebouwd was. Fatehpur Sikri is uniek in zijn opzet en architectuur. Omdat het een ceremoniële hoofdstad is, is de stad nooit versterkt.

Ik vind met name de gebruikte steensoort erg mooi van kleur en maak van deze “spookstad” met zijn verschillende paleizen en een moskee verschillende foto’s. In het paleis wil ik een paar foto’ maken van een oude man die er mede vanwege zijn kleding als Mahatma Gandhi uitziet en vraag hem op mijn camera wijzend “ Do you mind sir.” “No sir” is het antwoord en daar ben ik blij mee. Ik houd er geen rekening mee dat hij daar geld voor vraagt maar dat doet hij achteraf toch maar wel op een heel beleefde manier. Hoewel het tegen mijn principes is denk ik ‘nou vooruit dan maar een keer’. Achteraf verdenk ik hem er van dat hij zich opzettelijk als Gandhi “vermomd” heeft.

Bij een tussenstop onderweg in een voor Indiase begrippen schone en grote horeca- gelegenheid staat een mannetje met een tulband een snaarinstrument te bespelen. Bij het verlaten van het restaurant grijpt Pim reisgenoot Henk bij z’n kladden om samen op de maat van de muziek een dansje te maken. Dit leidt bij de overige reisgenoten tot veel hilariteit en ik maar er uiteraard een paar foto’s van. Onderweg doen we ook nog het stadje Ranakpur aan. Daar bevindt zich de monumentale Chaumukh-tempel, één van de mooiste jaintempels van India. Het complex dateert uit de 15de eeuw en telt maar liefst 1444 zuilen, waarvan er niet één gelijk is aan de ander. De voornaamste reden om hier te stoppen is niet de tempel maar de vele apen die hier rondlopen, de tempel word ook wel “de apentempel” genoemd. Ik ga de tempel niet in (daarvan heb ik er al te veel gezien) maar fotografeer voornamelijk apen. Op een afvalhoop staat een heilige koe die begerig naar een paar (gekleurde) afvalzakken kijkt. Ik maak ook hier een foto van maar eerlijk gezegd zie ik een koe liever in een groene weide lopen. Om kwart voor drie komen we in ons hotel in Jaipur aan, de naam daarvan ben ik helaas vergeten. Ook hier worden we verwelkomt met het aanbrengen van een rode stip op het voorhoofd en met een het omhangen van een oranje (afrikaantjes?) bloemslinger. De meute is echter moe, veel enthousiasme voor deze verwelkomingsceremonie is er niet. Het hotel zelf blijkt de moeite waard en op het dakterras staan zelfs planten. We gaan daarom niet meer de stad in want we zitten niet alleen relatief ver van het centrum maar het restaurant lijkt ons zeer de moeite waard en dat blijkt later ook wel te kloppen.
Ik heb weer een kamer voor mij alleen en dat bevalt me goed.